راهنمای جامع حیوانات خانگی - Comprehensive Guide for Pets
خرید، نگهداری، تغذیه، درمان، تولید مثل، آموزش، وسایل جانبی، رفتار شناسی - Purchasing, holding, feeding, health, breeding, training, devices, behavioral biologyراهنمای جامع حیوانات خانگی - Comprehensive Guide for Pets
خرید، نگهداری، تغذیه، درمان، تولید مثل، آموزش، وسایل جانبی، رفتار شناسی - Purchasing, holding, feeding, health, breeding, training, devices, behavioral biologyپرونده کامل طوطی استرالیایی "مرغ عشق"
خواهش می کنم
طوطی استرالیایی یا budgerigar با مرغ عشق یا love bird متفاوت هستند که با دو اسم علمی Melopsittacus undulatus و همچنین Agapornis personata از هم قابل تفکیک می باشند. لطفا به این اشتباه رایج دامن نزنیم
نام انگلیسی طوطی استرالیایی "مرغ عشق" «بجایر» از کلمه بومی budgerijour گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است. پت گاید شما را به مطالعه ادامه مطلب دعوت می کند.
این پرنده برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ توسط «جورج شاو» مدیر جانور شناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال ۱۸۳۲ طبیعی دان موزه لینه که یوهان واگلر نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد.
در سال ۱۸۴۰میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد. موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتی‌های زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند.
کشتی‌ها مرغ عشق‌ها را در دسته‌های چند ده هزارتایی حمل می‌کردند. در طول سفر چند هفته‌ای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا می‌رسیدند. به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال ۱۸۴۶ برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال ۱۸۵۴ طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری طوطی استرالیایی منتشر کرد. در سال ۱۸۵۹ نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد.
از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ درشهر برلین آلمان توسط گرفین شورین تکثیر یافت. مرغ عشق از سال ۱۸۶۰ به بعد در تمامی باغ وحش های آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است. طی ۵۰ سال، واحدهای عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می کردند.
در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیر قابل تصوری رسید. بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال ۱۸۹۴ واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است.
مشخصات طوطی استرالیایی "مرغ عشق" در حالت کلی می توان به ۲گروه هلندی وساده تقسیم کرد که نژاد هلندی آن دو برابر بزرگتر از نژاد معمولی آن است که معمولا درکشورانگلستان نگهداری شده ودرایران هم موجود است ومرغ عشق اهلی، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگتر است. طول بدن این پرنده بین ۱۶ تا ۲۰ سانتیمتر می‌باشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کمتر از ۵ سال است. البته در میان مرغ عشقهای اهلی گاه عمر ۱۱ ساله نیز مشاهده شده‌است.
رنگ طبیعی این حیوان سبز چمنی می‌باشد انتهای پشت ٬سینه و شکم سبز می‌باشد.پشت سر ٬بالای شانه و روی بالها زرد همراه با خطهای سیاهی به صورت موجی می‌باشد.دو پر بزرگ از میان دمش بیرون آمده که آبی تیره‌اند.پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی می‌باشد.صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکه‌های بنفشی که ریش نامیده می‌شود وجود دارد.پلکها بسیار نازک هستند و از سمت پاین به بالا جمع می‌شوند.نوکش مانند طوطی سانان است و نوک پایینی کوچکتر از بالایی می‌باشد. مرغ عشق حدودا در 3 ماهگی بالغ می‌شود. مرغ عشق ماده در هر نوبت به طور متوسط 4-6 تخم می‌گذارد. جوجه‌ها 16-18 روز بعد از تخم بیرون آمده و24-28 روز در لانه می‌مانند. در طول این مدت جوجه‌ها به شدت وابسته به مادر هستند.
رفتار شناسی مرغ عشق
مرغ عشق پرنده ای هوشمند و اجتماعی است و از بازی کردن لذت می برد. مرغ عشق ماده علاقه زیادی به جویدن اجسامی مانند چوب دارد که این تمایل در نرها کمتر است. مرغ عشق علاقه زیادی به همبازی شدن با آدمی دارد و قادر به تقلید محدود صدا و سوت زدن است. مرغ عشق خیلی زود اهلی شده و به خانه خو می‌گیرد. می‌توان به آن یاد داد که روی انگشت بنشیند. حضورسگ و گربه موجب ناراحتی پرنده می‌شود حتی اگر به آن دسترسی نداشته باشند. پرنده جدید را باید به تدریج وارد کرد لذا اگر تصمیم گرفتید تا برای مرغ عشق خود جفت تهیه کنید، بهتر است که پرنده جدید را ابتدا در قفس های مجزا ولی کنار هم نگه دارید تا به هم عادت کنند.
قفس: باید فضای کافی برای تحرک پرنده داشته باشد. اندازه توصیه شده برای یک جفت مرغ عشق 75‚60‚100سانتیمتر می‌باشد. داشتن میله‌های افقی (نسبت به عمودی) ارجح است چرا که پرنده می‌تواند برای بالا رفتن از آن‌استفاده کند.
مکان قفس
قفس باید در اتاقی روشن، با هوای مناسب و در جریان (با دمای 1-26 سانتیگراد بدون تغییرات ناگهانی)،بدون دود سیگار و در گوشه‌ای از اتاق قرار داد تا پرنده احساس امنیت کند. پرنده نباید در معرض تابش مستقیم خورشیدباشد همچنین آشپزخانه محل مناسبی برای قفس نمی‌باشد چون دارای بخارات مضر است. ارتفاع قفس بهتر است‌طوری باشد که پرنده حدودا هم سطح چشمان شما باشد تا کنترل و اهلی کردن آن ساده‌تر شود.
با توجه به اینکه مرغ عشق در شب ساعاتی را می‌خوابد در صورتیکه برق روشن است بهتر است روی قفس با پارچه‌پوشانده شود.
وسایل لازم برای قفس شامل ظروف آب، غذا و سنگریزه و قالب معدنی (یا کف دریا) می‌باشد.اسباب بازی نیز بویژه برای یک پرنده تنها لازم است.
کف قفس را می‌توان با روزنامه (رنگی نباشد) یا روزنامه که روی آن ماسه ریخته شده است، پوشاند. آبخوری لوله‌ای،برای مرغ عشق مناسب است. جلوی ظروف آب و غذا باید میله باشد تا پرنده بتواند بر روی آن بنشیند ضمن اینکه‌ظروف آب و غذا نباید زیر میله‌های بالایی قفس باشند چر که با مدفوع پرنده آلوده می‌شوند. آب همیشه تازه و تمیز بایددر اختیار پرنده باشد. کف قفس باید هر روز و کل قفس 3-4 روز یک بار تمیز شوند. میله داخل قفس: میله‌های چوبی نسبت به پلاستیکی ارجح هستند ضمن اینکه بهتر است قطر میله‌ها متفاوت باشد. به‌طور کلی قراردادن شاخه درخت بویژه به جای میله‌های بالایی قفس مناسبتر است چرا که پرنده می‌تواند از آن بالا رفته‌ضمنا ناخن‌هایش نیز ساییده می‌شود. برای این کار می‌توان یک ساقه به قطر 1-1/5 سانتیمتر پیدا کرده که عاری ازسمپاشی، قارچ و مدفوع پرندگان وحشی باشد سپس برگ و شاخه‌های اضافی آن را قطع کرده و داخل قفس قرار داد.
اسباب بازی
مرغ عشق آینه را دوست دارد. می‌توان یک آینه کوچک را داخل قفس قرار داد یا بهتر است یک آینه‌دیواری کنار قفس باشد تا پرنده خود را ببیند. اسباب بازیهای دیگر مورد علاقه مرغ عشق شامل نردبان، تاب، توپ‌پینگ‌پنگ آویزان و زنگ می‌باشند.
شرایط تکثیر مرغ عشق ( طوطی استرالیایی )
برای تکثیر مرغ عشق نیازی به وسایل خیلی گران قیمت و زحمت زیاد نیست ، کافی است به آن دل بدهید و واقعا حوصله داشته باشید.
1- به ازای هرجفت مرغ عشقی که دارید یک خانه تخم بگیرید ، بهتر است خانه پلاستیکی باشد (در بازار هم خانه چوبی و هم پلاستیکی موجود است ، لانه پلاستیکی بهتر می باشد چون به راحتی قابل شست و شو بوده و مثل چوب نیست که موجودات ذره بینی لای درزها و سوراخهایش رشد کنند).
2- لانه را بعد از خرید با آب گرم و مایع ظرفشویی خوب بشویید و 2 ساعت در معرض نور آفتاب بگذارید تا کاملا خشک و ضد عفونی شود.
3- لانه را نه خیلی بالا و نه در کف قفس ، بلکه در وسط یکی از دیواره های قفس بگذارید جلوی در لانه طوری یک میله را به موازاتش قرار بدهید تا پرنده بتواند راحت به درون لانه برود.
4- پرنده را با انواع میوه ها مثل سیب ، گلابی ، پوست هندونه و انواع سبزیها مثل شوید و هویج و جعفری تغذیه کنید و البته جوانه گندم هم که یک غذای بسیار ایده آل و مقوی محسوب می شود را فراموش نکنید . آب تازه را همواره در اختیار پرنده خود بگذارید (ویتامین و کلسیم را هفته ای دو بار به آب آنها اضافه کنید).
5- جای نه گرم و نه سرد و بدون جریان شدید هوا را برای قرار دادن قفس در نظر بگیرید.
مدت زمان لازم برای جفت شدن مرغ عشق نر و ماده
نمی
شود زمان مشخصی را عنوان کرد ، این امر کاملا به خصوصیات مرغ عشق بستگی
دارد بعضی ها شدیدا گوشه گیر هستند (معمولا در مرغ عشقهای ماده بیشتر دیده
می شود) و دیرتر عادت می کنند هرچه محیط برایشان مستعد تر باشد سریعتر جفت
می شوند. سعی کنید محیطی ساکت برایشان فراهم کنید و وسایل بازی و ظرف آب
برای حمام و سبزیجاتی مثل هویج ، شوید و جعفری برایشان بگذارید.اگر بسیار
مشتاق داشتن یک جفت تخمگذار هستید توصیه می کنم جفتی که سابقه تخمگذاری
داشته اند را خریداری کنید.
تمرین و ورزش طوطی استرالیایی "مرغ عشق"
مرغ عشق نیاز به پرواز آزاد دارد. در صورتیکه پرنده شما به قفس عادت کرده، می‌تواند هر روز بیرون بیاید و در اتاق‌پرواز کند. برای این کار ابتدا باید شرایط اتاق کاملا مناسب باشد. در و پنجره‌ها بسته، بخاری‌ها خاموش و سگ و گربه دراتاق نباشد. آنگاه می‌توان در قفس را باز کرده تا پرنده 20-30 دقیقه بازی کند. پرنده‌ای که به قفس خود عادت کرده پس ازاین مدت باز خواهد گشت بویژه اگر به طور منظم برای بازی بیرون آورده شود. صحبت کردن
طوطی استرالیایی "مرغ عشق" تا حدی قادر است صحبت کردن را بیاموزد. بهترین زمان برای یاد دادن از حدود 5-6 هفتگی است. پرنده‌نر از نظر یادگیری بهتر از ماده می‌باشد. برای یاد دادن باید توجه کرد که کلمه بدقت و بارها تکرار شود. با توجه به اینکه‌پرنده معنی کلمه را نمی‌فهمد باید کلمه به یک شکل تکرار گردد.تغذیه
غذای اصلی طوطی استرالیایی "مرغ عشق" در اسارت و آزادی دانه است. دانه‌ها شمال 2 گروه مهم هستند:
1ـ دانه غلات: کربوهیدرات زیاد و چربی کم دارند; مانند ارزن و ذرت.
2ـ دانه‌های روغنی: چربی زیاد و کربوهیدرات کم دارند; مانند تخم آفتابگردان یا تخم کتان.
غذای مناسب طوطی استرالیایی "مرغ عشق"
شامل دانه قناری و ارزن می‌باشد ولی این ترکیب غذای کاملی نیست بویژه هنگام تولید مثل‌و برای بالانس کردن آن اضافه کردن یک دانه روغنی (مانند تخم کتان) لازم است. علاوه بر اینها سبزیجات (مانند هویج،کلم)، میوه‌های تازه (مانند سیب، انگور) و نیز مکمل توصیه می‌شوند. باید توجه داشت که هر نوع تغییر جیره به تدریج‌انجام شود.
مکمل
دو مکمل مهم برای مرغ عشق سنگریزه (یا شن) و کف دریا می‌باشند. پرندگان دانه‌خوار از جمله مرغ عشق‌اغلب قبل از خوردن دانه اقدام به خوردن سنگریزه می‌کنند. سنگریزه در سنگدان پرنده کمک به شکستن دانه کرده ونقش مهمی در هضم آن دارد. باید توجه داشت که سنگریزه آلوده نباشد. کف دریا یک منبع با ارزش کلسیم است ضمناپرنده جوان از آن برای اصلاح منقارش نیز استفاده می‌کند. بهتر است در جایی فیکس باشد تا توسط پرنده جابجا نشود.
مرغ عشق به آب کمی نیاز دارد ولی آب تازه در ظرف تمیز باید همیشه در دسترس باشد. بهتر است آب هر روزعوض شود.
پرنده برای آراستن پرهای خود نیز نیاز به آب دارد. برخی پرنده‌ها برای استحمام ظرف آب را دوست دارند و برخی‌دیگر را می‌توان به آرامی اسپری زد. باید توجه داشت که این کار در یک روز خوب و گرم انجام شود و پرنده قبل ازخوابیدن خود زمان مناسب برای خشک شدن داشته باشد. تولید مثل طوطی استرالیایی "مرغ عشق"
برای موفقیت در جوجه گرفتن باید به موارد زیر توجه شود:
1ـ فراهم آوردن شرایط مناسب نگهداری و تغذیه
2ـ قرار دادن جعبه آشیانه: یک محرک برای تولید مثل محسوب می‌شود. برای مرغ عشق جعبه آشیانه به اندازه23‚17‚17 سانتیمتر و ورودی به قطر 4-5 سانتیمتر مناسب است. وجود یک میله جلوی سوراخ ورودی کمک می‌کندپرنده نر جفت خود را هنگام خوابیدن روی تخمها بهتر تغذیه کند. بهتر است کف جعبه آشیانه کشویی باشد. تا تمیز کردن آن به سادگی صورت گیرد. ضمنا مرغ عشق تخم را مستقیما روی چوب می‌گذارد و نیاز به ماده‌دیگری نیست.
3ـ استرس: استرس را باید به حداقل رساند. صاحبان وسواسی یا فضول که بطور متناوب داخل جعبه آشیانه را نگاه‌می‌کنند و نیز ظاهر شدن شکارچیان مانند گربه اطراف قفس از عوامل مهم استرس محسوب می‌شوند.
4ـ نقش تحریک سایر پرندگان: می‌توان 2 جفت مرغ عشق را در قفس‌های مجزا ولی در کنار یکدیگر قرار داد. صدای هرجفت می‌تواند جفت مقابل را به نشان دادن رفتار تولید مثلی تشویق کند.
5ـ تأثیر نور: افزایش تدریجی مدت زمان وجود نور تحریک مناسبی است. فصل جفت‌گیری مرغ عشق >معمولا بهار وتابستان است.
رشد بیش از حد ناخن‌ها و منقار: در صورت بروز این پدیده باید از محلی که فاقد عروق خونی هستند کوتاه شوند. اگرانجام آن مشکل است به دامپزشک مراجعه کنید.
سرماخوردگی: نشانه‌های این بیماری تب، کاهش اشتها و حرکات مداوم دم است. بیماری در صورت پیشرفت به‌ذات‌الریه منتهی می‌شود. علاوه بر درمان دارویی باید دمای اتاق را تا 27 درجه سانتیگراد بالا برده و ثابت نگه داشت. به‌اشتها آمدن پرنده تأثیر زیادی در بهبودی دارد بنابراین باید غذاهای مورد علاقه پرنده به همراه ویتامین B به آن داده شود.بیماری پسیتاکوز: اهمیت این بیماری در قابلیت انتقال آن از مرغ عشق (و سایر طوطی‌ها) به انسان می‌باشد. برای‌جلوگیری از این امر، مرغ عشق را از جاهای کاملا مطمئن خریداری کرده و در صورت مشاهده علائمی چون لاغری،کسالت، ریزش از بینی و اسهال سبز ضمن قطع تماس با پرنده به دامپزشک مراجعه کنید.
*****برای اینکه مرغ عشق جفت خورده شما برای تولید مثل تحریک شود پیشنهاد میکنم حدود یک ساعت در شبانه روز این فایل صوتی ( صدای مرغ عشق های جفت خورده ) را در محل نگهداری آنها پخش کنید :
آواز مرغ عشق ( طوطی استرالیایی )
فیلمی از پرورش طوطی استرالیایی ( مرغ عشق ):
پرورش مرغ عشق
نگهداری مرغ عشق
کف قفس را با شن مخصوص پرندگان و یا روزنامه غیر رنگی ( رنگ استفاده شده در چاپ روزنامه برای پرنده مضر است) بپوشانید و حداقل یکبار در هفته آنرا تعویض کنید.
در قفس باید میله‌هایی به قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتیمتر قرار داده شود تا مانع ابتلای پرنده به بلندی ناخن شود.همچنین باید در قفس از شاخه درختان نیز برای نشستن پرندگان استفاده شود.مرغ عشق برای اینکه منقارش بیش از اندازه بلند نشود باید همیشه با آن کار کند، وجود شاخه درختان در قفس باعث می‌شود مرغ عشق با نوکش آنها را بکند.این شاخه‌ها باید دائما عوض شوند.
ظروف آب و غذای مرغ عشق‌ها نیز نباید زیاد تعویض کرد زیرا به آن ظرف عادت می‌کنند و از ظرف جدید ممکن است بترسند و این باعث گرسنگی آنها بشود. در صورت تمایل به نگهداری بیش از یک جفت مرغ عشق در یک قفس باید حتما به این موضوع اشاره شود که هر جفت مرغ عشق برای داشتن بهترین بازده برای زندگی به فضایی معادل یک مکعب با اضلاع 50 سانتی متر نیازمند می باشند و در صورت داشتن فضایی کم تر از این حدود بی شک میان جفت ها درگیری بر سر قلمرو زیستی پیش خواهد آمد. البته اگرآن هاراباجوجه هایشان(جوجه ی 2 ماه به بالا)دریک قفس بیناندازید به جان یکدیگر افتاده وظرف 3 الی 4 روز یکدیگر را می کشند.
تولید مثل مرغ عشق
شروع تخم گذاری مرغ عشق در آغاز فصل بارندگی می‌باشد.این پرنده خود می‌تواند ماهها با آب کم زندگی کند اما علت اینکه تمایل شدیدی برای تخم گذاری در فصل بارندگی دارد این است که برای پرورش جوجه‌های خود نیاز به آب دارد.این پرنده لانه سازی نمی‌کند بلکه از سوراخهای موجود بر روی درختان اکالیپتوس استفاده می‌کند.و برای پر کردن کف لانه از پوسته خود درخت استفاده می‌کنند.حتی در صورتی که درختان زیادی در ناحیه موجود باشد تمام جفتهای یک گروه(گروهها معمولا ۱۰ تا ۵۰ تایی هستند) روی یک درخت تخم گذاری می‌کنند.
پرنده ماده ۴ تا ۶ تخم می‌گذارد و به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز بروی آنها می‌خوابد و در این مدت مرغ نر در حوالی لانه می‌ماند و نقش نگهبان را بر عهده دارد و از دهانه لانه ماده را تغذیه می‌کند.مرغ نر تا بزرگ شدن جوجه‌ها حق ندارد به لانه وارد شود و ماده این اجازه را به وی نمی‌دهد.
قدرت هضم غذا در مرغ عشق بسیار سریع بوده و معمولا هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه فضله میگذارند.مرغ عشق ماده به علت به خطر نیفتادن سلامتی جوجه‌ها در لانه فضله نمی‌کند و برای این کار از لانه خارج می‌شود البته تعداد ترک لانه باید کم باشد تا خطری متوجه جوجه‌ها نشود.چون نمی‌شود هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ماده برای فضله گذاری از لانه خارج شود، قبل از اولین تخم گذاری مرغ عشق ماده فواصل بین تعداد دفعات فضله گذاری خود را افزایش می‌دهد و در هر ۲ تا ۳ ساعت مبادرت به انجام این کار می‌کند اما به میزان بیشتری فضله می‌گذارد به این ترتیب به فضله گذاری در مدت طولانی عادت می‌کند.در هنگام تخم گذاری در برخی موارد ماده پرهایش می‌ریزد و احتمالا این کار برای ایجاد محیطی گرم برای تخمها و جوجه‌ها می‌باشد.
بعد از تولد جوجه‌ها ماده آنها را به وسیله خوراک نرم معده اش تغذیه می‌کند و بعد از چند روز بچه‌های بزرگتر از غذای نیمه هضم شده لوله مری و کوچکترها هنوز از طریق معده تغذیه می‌شوند.به منظور جدا سازی تغذیه کودکان ابتدا بچه‌های بزرگر از طریق لوله مری تغذیه می‌شوند و سپس جوجه‌های کوچکتر از طریق معده تغذیه می‌گردند. 
بعد از به دنیا آمدن جوجه ا ماده کمتر از قبل مبادرت به خروج از لانه می‌کند و تنها مواقع ضروری برای دفع فضله، تغذیه یا تمیز کردن خود خارج می‌شود.
ماده همیشه از طریق نر تغذیه می‌شود که این تغذیه شامل دانه‌های هضم شده آماده نیز می‌شود چون اگر قرار باشد ماده غذا را هضم کند وقت بیشتری می‌برد و شرایط محیط برای تامین غذا نیز نا معلوم است پس باید در وقت صرفه جویی کرد و نوزادان را هر چه زودتر پرورش داد.
رفتار شناسی مرغ عشق
مرغ عشق پرنده ای هوشمند، اجتماعی و البته کمی خجالتی است و از بازی کردن لذت می برد. مرغ عشق ماده علاقه زیادی به جویدن اجسامی مانند چوب دارد که این تمایل در نرها کمتر است. مرغ عشق علاقه زیادی به همبازی شدن با آدمی دارد و قادر به تقلید محدود صدا و سوت زدن است. مرغ عشق خیلی زود اهلی شده و به خانه خو می‌گیرد. می‌توان به آن یاد داد که روی انگشت بنشیند. حضورسگ و گربه موجب ناراحتی پرنده می‌شود حتی اگر به آن دسترسی نداشته باشند. پرنده جدید را باید به تدریج وارد کرد لذا اگر تصمیم گرفتید تا برای مرغ عشق خود جفت تهیه کنید، بهتر است که پرنده جدید را ابتدا در قفس های مجزا ولی کنار هم نگه دارید تا به هم عادت کنند.
تاریخچه مرغ عشق
مرغ عشق پرنده ایست اهلی از نژاد طوطی. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی سانان دیگر، سرزمین استرالیا است.
مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله ها به هزاران قطعه می رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «بجایر» از کلمه بومی budgerijour گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گلههای بزرگی به وجود می آورد. این پرنده برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ توسط «جورج شاو» مدیر جانور شناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال ۱۸۳۲ طبیعی دان « موزه لینه» که «یوهان واگلر» نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۴۰میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد. موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتی‌های زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتی‌ها مرغ عشق‌ها را در دسته‌های چند ده هزارتایی حمل می‌کردند. در طول سفر چند هفته‌ای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا می‌رسیدند. به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال ۱۸۴۶ برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال ۱۸۵۴ طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۵۹ نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد. از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت. مرغ عشق از سال ۱۸۶۰ به بعد در تمامی باغ وحشهای آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است. طی ۵۰ سال، واحدهای عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می کردند. در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیر قابل تصوری رسید. بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال ۱۸۹۴ واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است.
| طبقه‌بندی علمی | |
|---|---|
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرندگان |
| راسته: | طوطی‌سانان |
| تیره: | طوطی‌ها |
| زیرخانواده: | Psittacinae |
| تبار: | Platycercini |
| سرده: | Melopsittacus جان گولد, 1840 |
| گونه: | M. undulatus |
| نام علمی | |
| Melopsittacus undulatus (Shaw, 1805) | |
